arkadaşlar selam. uzun zamandır okul adına yaşadığım bir sıkıntım vardı. geçen sene üniversiteyi kazandım ama gittiğim şehre, okula alışamadığım, sevemediğim için bir türlü geçenlerde de kaydımı dondurma kararı aldım. tabi bu kararı vermek o kadar kolay olmadı. neyse geçenlerde psikolojik yardım almak için bir hastaneye gittiğimde psikyatrist bana depresyonda olduğumu söyledi ve bana ufak dozda anti depresan verdi. benim sorum ise şu: ben bu durumu sevgilime anlatmalı mıyım? şu ana kadar gizlediğim bir şeyim yok sevgilime karşı ama bu durum farklı. sevgilim çok neşeli bir insandır ve ben onunla birlikte olduğumda çok eğleniyorum ve bu durumdan ona bahsedersem çok üzüleceğini biliyorum, haliyle gereğinden fazla önemseyecek belki de ve her hareketimi bu duruma göre anlamlandırmaya çalışacak belki de bilmiyorum ama sizce ne yapmalıyım? ayrıca sizin sevgiliniz sizden böyle bir konuyu saklasaydı ve siz sonradan öğrenseydiniz ya da sevgiliniz sizinle paylaşsaydı neler hissederdiniz? şimdiden ilginiz için teşekkür ederim.

Gönül işlerine açtığıma bakmayın burası bi nevi psikiyatri kliniği gibi. Sorun şu ki kimseyi takmıyorum, yeterli ilgiyi gösteremiyorum. Kendimle bile ilgilenmiyorum. Biraz ilgileniyorum diyebildiğim tek şey kedinin mama kabını doldurmak sadece. 3 ayda nerdeyse arkadaşların çoğuyla tartışmalı hale geldim. Lan ben ergen de diiğilimki havalara gireyim? Ergenlik mevzuunu tartışmaya dahi sokmak istemiyorum hiç. Yalnız götü yüksek yüksek tepelerden ziyade deniz seviyesinde seyreden biri olmama rağmen herkesin dediği saçma geliyor katlanılmaz geliyor lan bu nedir açıklayın? Anam evlatlıktan reddedecek sonunda bu umursamazlık yüzünden.

edit: ktflk zoofili oldugumu seninle iyi anlaşacağımı düşündüğünden mi çıkardın ne yaptın? Terbiyesizleşmeden.

bingöl'deki mayın patlaması sonucu şehit düşen 8 polisten birisi benim arkadaşımdı. bu zamanında cemaat yurdu sayesinde polis olmuştu, soruları falan vermişlerdi bunlara. bende sürekli kendisine yanlış yaptın oğlum, kazandığın para hakkın değil falan filan diye takılırdım. şimdi allah rahmet eylesin, hayatını kaybetti sonuçta. peki sizce örnekteki gibi illegal yollardan polis olmuş birisi görev sırasında öldüğü zaman şehitlik mertebesine ulaşır mı ulaşmaz mı?

İnternetten elbise bakabileceğim site linkleri atarmısınız ?

bilmek ister miydiniz? yoksa bilmeden geri kalan zamanınızı yaşamak mı isterdiniz?

18 yaşında hatun kişisiyim. bu zamana kadar hiç sevgilim olmaması durumundan şikayetçiyim. öncelikle niyetimin sadece tavsiye almak olduğunu belirtmek isterim. zira bu platform üzerinden sevgili bulmak niyetinden değilim. sevmem de güvenmem de.

önce fiziksel özelliklerden bahsedelim, 168 boy 62 kiloyum. gözlüklüyüm. gözlüğün neden insanı itici yapan bir unsur olduğuna da anlam verememekteyim. gözlüklerim normal. şu son zamanlarda moda olan, oysaki birkaç yıl önce herkesin dalga geçtiği koca ve siyah çerçeveli olanlardan değil. modayı sevmem. ahanda ilk fireyi verdim. modayı sevmemek çok mu şey kaybettiriyor bana sizce? genel olarak alışverişi sevmem. erkek gibi kızım. şöyle söyleyeyim, istesem bu erkek fatma rollerinden sıyrılabilirim. sosyoloji, psikolojiden anlayan beri gelsin. kaçıyorum kendimden. erkek fatma olmanın bana hiçbir şey kazandırmayacağını hatta kaybettireceğini bilmeme rağmen inatla tersini yapıyorum, çünkü bunun kaderim olduğunu düşünüyorum ve "yaptım ama olmadı" demektense "yapmadım, nitekim olmadı da" demeyi tercih ederim ilerde. ne ilerisi amk ne kalmış şurda zaten 25e, 30a.

gördüğünüz gibi acayip karamsarım. hiç mi sevildiğini hissetmedin de bu kadar karamsarsın diyeceksiniz. 2 tane oldu, salak gibi onları sayayım mı? biri 4 ya da 5. sınıfta, aklımın böyle şeylere ermediği (iyi ki de ermemiş, neme lazım o yaşta aşk meşk) bi vakitte olmuştu, diğeri de 12 yaşındayken 20 yaşında birinin bana kur yapmasından ibaretti (öehh demeyin, fiziksel özl.lerime tekrar göz atın beni o zamanlar 16 yaşında zannetmesine hak vereceksiniz). şu anda 18 yaşındayım ama 25 gösteriyorumdur, bu da eksi puan mı bilmem.

en kötü özelliğim, asosyal olmam. heheeey, bununla gurur duyar gibi yazıyorum ya, tam oldu. yapamıyorum abicim. zorluklarla geçti çocukluğum. zaten sosyal olsam buraya bunları yazıyor olmazdım dimi? işte beni tanıdınız. şimdi deyiverin bakem üzerimde büyü mü var (çok şüphe ettiğim insan var, malum zorlu çocukluk), evde mi kaldım, yoksa benim için hala umut var mı?

not: belirtmekte fayda var sanırım. giyinmesini, makyaj yapmasını da biliyorum. öyle olduğum zamanlar bütüüüüün bayanlar bana övgü yağdırıyor. evet, BAYANLAR. erkeklerde yine tık yok. ben de bu durumu bildiğim için böyle zamanlarda x9999999999... stresli oluyorum ortamda. şimdi bu ibneler ben normal halimdeyken ha sinek geçmiş ha ben geçmişim fark etmiyorlar ya, makyajlı olduğum zamanlarda da hepsini öldürmek geliyor böyle içimden. hayır, neden sadece kadınlar dikkat eder ki güzelliğime, lezbiyen mi olayım lan?!

Ben bu fal mevzuuna felan pek inanan bi adam değildim, normalde de kadınlar daha meraklıdır bu tür alengirli işlerle malum ama bir şekilde ben de iki falcıya gittim. Biri çok meşhurmuş şöyleymiş böyleymiş dedilerdi, geçen sene hayatımda ciddi değişikliklerin olduğu bir dönemde gitmiştim, kadın baştan aşağı saçmalamış ve ne geçmişle, ne de gelecekle ilgili hiçbir şeyi bilememişti, bi dünya da para ödemiştim içime oturduydu. Ulan dedim bi daha falcıya malcıya gitmem bu ne saçmalık...

Neyse, üstünden zaman geçti, şimdi yine hayatımda bir sürü alengirli değişiklik olacak, iş ve ülke değişikliği vs., eşim de falcıya gitmek istiyordu, eh dedim hadi gidelim.. ilkinden de baya ucuz bi falcıya gittik tavsiye üzerine bugün. yahu aklım almıyor, kadın nasıl olup da hayatımla ilgili tüm spesifik konuları çok net biçimde, isimlerle söyleyebiliyor? hadi ben türküm, varsayalım ki isimleri tutturdu (ki, eski işyerimin sahibinin adını nasıl tutturacak başka pek çok şey gibi, o da hayret konusu da..) e yabancı olan eşimin nasıl arkadaşlarının adını, annesinin adını filan biliyor? milyonlarca yabancı isim içerisinden nasıl olup da soru bile sormadan takır tukur doğrudan ilk denemede isimleri, olayları biliyor? hatta çok kısa vadede, misal perşembe gününe kadar x olacak (evet öyle bir olasılık düşük de olsa var) ya da xx tarihine kadar şu kişi (isim vererek, doğru isim vererek!)seni arayacak, şöyle bir iş hakkında filan diyerek bilebiliyor? hatta bu falcıya zamanında annem de gitmişti, ona benim ve çevrem hakkımda isimleri, olacak pek çok şeyi söylemişti,dediği gibi şu güne kadar gerçekleşti ve benimle ilgili daha ileride olacak şeyler hakkında anneme söylediklerinin birebir aynısını bana da söyledi, rastlantı ihtimalini de ortadan kaldırdı..

nooluyo lan? nasıl oluyor?

not: mesaj atıp falcıyı sormayın bana

şu anda moderasyon görevlerini kimler yapıyor? (entry silme, yazar uçurma vesaire)

evet duyurunun değerli insanları derslerim sebebiyle gece gündüz çalışmam gerek bunun için uyumamam daha doğrusu az uyumam gerek
1)kahve bir b.ka yaramıyor
2)sigara içmiyorum
3)alkol kullanmıyorum
4)burn de bi b.ka yaramadı
size sorum şu gece 3 e kadar dinç olmam gerek yani akşam 8 den gece 3 e kadar full time ders çalışmam gerek bunun için önerilerinizi almalıyım buna çok ihtiyacım var şimdiden çok teşekkürler...
not:Hacettepe diş hekimliğinde okuyorum...

Biri var. Tam erkek arkadaşım gibi değil sanki ama arkadaş/kanka falan da değiliz(emin olabilirsiniz -if you know what I mean...;)-). Kendisi işi dolayısı ile uzakta, dolayısı ile tek iletişimimiz telefon, mesaj, feysbuk falan. Tanışalı 2-3 ay falan oldu, bu süre içinde çok azz görüşebildik.

Üff nası toparlayacağım buraya kısaca bilemiyorum ama sorunum net olarak şu: Bu son zamanlarda ne arar ne sorar oldu, günlerce haftalarca tek bir mesaj bile atmıyor. Eh diyorum ki benle irtibatı tamamen koparmaya çalışıyor ama ben anlayayım diye bekliyor tamam ama bi yerden sonra ben artık dayanamayıp mesaj atıyorum, o kadar samimi içten cevap veriyor ki inanamazsınız. Özlediğini söylüyor, canımlar bebeğimler çok tatlısınlar havada uçuşuyor!

mantığım diyor ki bi adamın gün içinde aklına düşmüyorsan, bi napıyomuş bu bakiim diye iki-üç günde bir de olsa msj atmak/aramak içinden gelmiyorsa bu adam senden baya baya hoş.lan.mı.yor.dur! He is just not that into you durumu yani...

ama beynimin azıma sıçmayı hobi edinmiş diğer kısmı ise beraber olduğumuz nadir zamanlarla bana karşı olan tavrına, yaptıklarına, telefonda yada mesajlarda benimle konuşma şekline takılmış durumda, bu yüzden ehh onla mı uğraşıcam diye silip atamıyorum... :(

beraberken on numara olan ama uzaktayken seni hatırlamayan bi adam için vakit kaybetmeye, düşünmeye, enerji harcamaya değer mi değmez mi??
Ben genel orak mantığımın sesini haklı buluyorum ama beynimin diğer yanı bir türlü susmadığından ikilemdeyim sürekli, iğrenç bir durum, eğer mantığıma yeterince destekçi bulursam beynimin diğer yanının mıymıylamalarını susturabilirim diye umut ediyorum...

Bugün 7 saat falan uyudum, gün boyunca sokaklardaydım. Şimdi eve geldim gözlerim aşırı derecede küçülmüş, suratım bi değişik:/ Kendimi uykusuz da hissediyorum. Ne kadar uykusuz olursam olayım gözlerim böyle anormal derecede küçülmezdi. Bir hastalık belirtisi olabilir mi? Mikrop mu kaptım yoksa?

acaba çok mu tepki gösteriyorum diye merak ettim size sorayım dedim. benle ilgili şöyle bir durum var zaman konusunda çok takıntılıyım. 5dk'ya geliyorum deyip yarım saat gelmeyen adamları sırf gelince dalabilmek için bekliyorum. ama çevreme bakıyorum adamların umrunda değil. mesela biri 8'de gelecem deyip saat 8:15 olduğunda sinirlenmeye başlıyorum. benim bildiğim en azından gelmeyeceksen ya da geç kalacaksan arar haber verirsin. etrafımda benimle birlikte bekleyenlere bakıyorum hiç takan yok. "Geliiir yaa" filan diyorlar. neyse bu kadar önbilgiden sonra konumuza geçelim.

bir adam var. samimi bir arkadaşım. adamın bizim için mesleki bir şey yapması lazım. rica filan değil görevi yani. olayın gelişimi şöyle:

ben bunu öğlen arayıp "hadi halledelim işi" diyorum. "abi akşam 7 gibi yapıcam çekimim var güneş batana kadar bitmesi lazım" diyor. "tamam görüşürüz akşam" deyip kapatıyorum.
saat 19:30 gibi benimle birlikte bekleyen ama sikinde olmayan arkadaşıma bu arkadaşı aratıyorum. "bir saate kadar atacam" diyor arkadaşıma. yine gelen giden yok.
saat 21:30'da facebookta açık görüyorum bizimkini. hadi amk 7de geliyodun nerdesin sen" diyorum ve yazdığımı 2 dakika sonra görüyor ancak cevap vermiyor.
saat 23:30'da beni arıyor konuşma yemin ederim şu şekilde:
o: abi naber napıyosun? nerdesin şimdi sen?
b: olum 7den beri bilgisayar başında seni bekliyoruz.
o: ha eskişehir'de değilsin yani. ya bana burada bi adam lazım burdaysan dedim. e kim var bizimkilerden burada?
b: ali var mehmet var. olum sen bi cevap ver bana 7de gelicem deyip neden gelmiyosun? hadi gelmedin niye aramıyosun?
o: çekime gittim ikinciye.
b: olum neden aramıyosun 6 saat bekletiyosun bizi?
o: sarper ben şu an ne yapıyorum? telefonla seni aradım di mi? aradım işte??
b: olum 7de gelmeyeceğini gece 11:30da arayarak mı haber veriyosun?
o: e aradım ya işte!!!
b: olum düzgün cevap versene lan
o: hacı kafam çok şey şu sıra ben mehmeti arayayım o zaman burdaysa.
b: tamam görüşürüz.

adamın genel huyu bu. ve ben bu adam ve benle bekleyen elemanla ortak büyük bir işe girişecez. binbir yemin etti geçen yılki bahanelerinin artık kalmadığına filan. dedikleri de doğru ama bu sefer başka bahaneler buluyo böyle işte. diğer arkadaşın da hiç umrunda değil gelmiş gelmemiş. "daha zaman var yarın yaparız" diyor. o da haklı ama o zaman demesin abi "bugün yapacam" diye. aşırı mı tepki gösteriyorum amk?

ek: dakik bir insan değilim. ben de geç kalıyorum sık sık. kalınca binbir özür diliyorum bakıyorum kimsenin umrunda değil yine.

Dişilere soruyorum,

Hoşlanabiliyor musunuz? Arzuluyor musunuz? Arkadaş olarak mı bakıyorsunuz ya da? Düşünceleriniz neler bu konuda?

özne: çok çok kilolu değil ama kilolu öyle balık etli de olmayan ben

konu: hayatıma giren çıkan insanlar, ilişkilerim sürekli oldu ancak kilo verirsem çok fark eder mi diye piyasa araştırması yapıyorum belki bir nevi manevi itekleme diyelim

(uzun uzun yazın ben okurum)

olayı özet geçiyorum. sevgilin olduğunu bilen yeni tanıştığın bir arkadaşın var ama çok samimi değilsin. arada sırada buluşup muhabbet ediyorsun( toplamda 4-5 kez ) bir gün görüşelim diyor nerde buluşsak diye düşünürken evi olduğunu evde buluşmanızın daha rahat olacağını söylüyor ( şuanda ikimizde ailemizin yanındayız ama başka bir ev kast ediyor sanırım ) sende saçma olduğunu, onunla baş başa kalman gerekmediğini, genel ortamları tercih ettiğini söylüyorsun. bozuluyor falan sende baş başa kalmanızı gerektirecek bir arkadaşlığınız olmadığını söylüyorsun, neden böyle bir arkadaşlığınız olmaması gerektiğini soruyor. tam olarak ne demek istediği sorduğun zaman seninle baş başa güzel vakit geçirmek istediğini söylüyor.
bu arkadaşın tam olarak amacı ne yoksa ben yanlış anlayıp kezban gibi mi davranıyorum?

kısa cevaplı ve basit bir soruyla karşınızdayım..
sizin aklınıza rus kızı denince ne geliyor?

selam sevgili burcular melisler meriçler,

şimdi şöyle bir durum var. benim bir kaç aydır hoşlandığım bi kız var. bir arkadaşımla birlikte çalışıyor. bende çok beğeniyorum ama nasıl olsa fırsat olur birşekilde dışarda buluşuruz kaynaşırız diye bekledim ama olmadı. artık aksiyona geçeyim diyorum. arkadaşım aramızı yap diyebileceğim kadar yakın değil. onunla görüştüğümüzde de hanımkızımızla iki lafın belini kıracak ortam olmuyor. genel yüzeysel muhabbetler birde dışarda denk gelirsek selamlaşmalar okadar.

şimdi ben bu hanımkızın telefonunu buldum. şöyle bi mesaj atsam merhaba x ben baymayself diyerekten devamında lafı yarın akşam görüşelim mi kahve içelim mi müsaitsen e getirerek şansımı denesem diyorum.

sizce denemelimiyim ne tepki alırım ? size gelse böyle bi mesaj pozitif yaklaşırmısınız olaya ?

22 yaşındayım bu yaşıma kadar sadece 1 kişiyi sevdim ondan başka kimseyi görmedi gözlerim o olmadan bir gün mutlu olamadım arkadaşlığımız dostluğumuz tam 7 sene sürdü sanırım uzun zamanda süreceğe benziyor fakat sıkıntı şurdan kaynaklanıyor 4. senemizde başkasıyla evlendi,onu çok sevdiğim için arkadaşlığımı devam ettirdim eskisi kadar sık görüşmesek de haftada 1 kere buluşup dertleşiriz canım yanarak dinlerim anlattıklarını yaşadıklarını baba olmasının heyecanını. ondan vazgeçemiyorum unutamıyorum onunla arkadaşlığımı da sürdürmeye devam edersem mutsuz olmaya devam edeceğim biliyorum. bunun yanı sıra aklımda o varken hayatıma ciddi birisi girdi mantığıma duygularıma karşılık verebilecek birisi fakat aklımda başkası varken onunla devam etmeli miyim? yoksa 7 senelik aşkımı unutmadan kimseye bakmamalı mıyım? lütfen bana yardım edin. çok çaresiz kaldım ne yapacağımı bilemiyorum!
not: evlendiği için çok pişman olduğunu boşanmak istediğini ama buna cesareti olmadığını söylüyor. beklemem mi gerekir ki

ama tabi bu çok zor. çünkü 1 hafta kaldı.

şimdi anlatmaya kalksam o kadar uzun olur ki okunup cevap verilmeyebilir. özet geçeceğim o yüzden.

biz 6 yıldır sevgiliyiz. ortalamanın üzerinde kavgalar ettik bu süreçte. ve 3 ay önce artık evlenme kararı aldık.

ben sevdiğim için bu kavgaları da görmezden geldim. yoksa mantığımla baktığımda böyle bir yola çıkmamalıydım kesinlikle. yani risk aldım kendimce. sevdiğimle olabilmek için dul bir erkek olma riskini aldım.

fakat son 3 ayda öyle şeyler yaşandı ki benim aldığım risk 10 kat arttı. ve beni soğuttu bir çok şeyden.

3 ay önce evlenme planları yaparken sevgilim çok anlayışlıydı maddi birikimimiz olmadığı için olsun diyordu ne kadar yapabilirsek o kadar yaparız önemli olan mutluluğumuz diyordu. ancak şimdi çevremde gördüğüm tüm kızlar gibi herşeyi istiyor. (istemesine sözüm yok ama kavgaya dönüştürüyor birşey olmadığında) mesela kına gecesine orkestra tutmayalım dedim diye demediği kalmadı. ben cebimdeki parayı gösteriyorum ona bak düğüne 1 hafta kaldı bu paradan başka para yok diyorum o sen hiçbir şeyi önemsemiyorsun diyor. şunu da belirtiyim çok şükür diyerekten hiçbir eksik kalmamacasına herşeyde onu fikriyle, beğenisiyle evi dayadım döşedim. düğünümüz lüks denilebilecek bir düğün salonunda olacak. elbise kıyafet beğendiğini alsın diye 200-300 km gezdik. herşey en güzeli olsun, onun istediği gibi olsun diye didindim durdum 3 aydır. (bunları övünmek için değil haklılığımı/haksızlığımı bilmek için anlatıyorum)

şimdi bir şeyi biraz tasaruflu hale getirmeye çalıştım mı çıngar çıkıyor. mesela kınada maşa yaptırcakmış saçlarına 90 liraymış olur dedim bişey demedim ama sordum çok değil mi dedim normalde ne kadara yapıyorlar dedim 20-30 lira dedi. burda kına diye gereksiz kazık yemek istemediğimden konuştum ama ben hiçbir şeyi önemsemeyen değersizleştiren kişi oldum neticede.

ailesi çok değerli hale geldi normalde hep benim yanımdayken son zamanlarda ailesi ne derse o doğru olmaya başladı onun için. sadece ailesinin ağızına bakıyor.

saygı diye birşey kalmadı aramızda bu olanlarla birlikte.

mesela az önce şundan dolayı kavga ettik
ben yapı olarak biraz kullanılmaya başladığımı hissettiğim an aşırı cimri hale gelirim ve kendimi soyutlarım karşıdakinden.
geçen gün davetiye gelmiş onlara babası dedi ki ben veririm takıyı siz gider takarsınız ben uğraşamam hiç. ben de tamam dedim.

bugün benim hatun bana mesaj yazdı gitçeğmiz düğün için plan yapıyoruz. ne takıcaz dedi bana ben de baban vercekti zaten ben bilmem dedim. o da sorarım ama verir mi bilmem dedi.

benim tepem attı direk. adam vermem dememiş, aksine vericem dedi ama benimki takıyı bana itelemeye çalışıyor. ailesi masraf etmesin diye bana ne takçan diyor. (ki ben tanımam etmem gitçeğmiz düğündekileri) bu benim kafamda kullanıldığım hissi yarattı.

ben de cevap olarak baban vercem dedi sen neden şu zor zamanımda bana ödetmeye çalışıyorsun ayıp yaptığın dedim. demez olaydım yemediğim hakaret kalmadı. tamam cimrilik olabilir bu tavrım zaten az önce açıkladım durumumu ama inanın ordaki takı değil derdim kullanılma hissi. bu bana çok koyar herkesden fazla koyar.

bunları anlattımki ilişkimizin boyutunu anlayın.

soruya gelirsek;

ben bu saatten sonra vazgeçemiyorum tabiri caizse eşim tam bir kezbana dönüştü. ilerde mutsuz bir evlilik veya boşanma görüyorum. evlenceğim için içimi hüzün kaplıyor. mutluluğum, hevesim kaçtı.

tedavi edilebilir mi? psikiyatrist fayda edermi. onla karşılıklı alabileceğimiz önlemler neler. siz benim geleceğimi nasıl görüyorsunuz.

tüm öneri ve eleştirilerinize açığım.

herşey için teşekkürler.


edit: tüm cevaplar için teşekkürler. 1 hafta kalmışken davetiyeler dağıtılmışken herkes hazırken ertelenmiyor. vazgeçilebilir tabi ama söylediğim gibi bunu da ben yapamam. 6 yıldır seviyordum 3 ayda çok değişti/m geçici olmasını dilemekten başka yapabileceğim birşey yok sanırım. ama tüm öğütlerinizi ciddiyetle düşündüm tarttım. şimdi ilk olarak kendisiyle konuşmaya çalışacağım herşeyi bir bir anlatçam kendisi de dul bir kadın olmak istemez herhalde 1 yıl sonra. bu konuda çok başarılı olamazsak annesiyle konuşacağım kırmadan. belki annesi de bana hak verirse nişanlım da kendini sorgular ve bu halinden vazgeçer. ya da daha mantıklı çözümler sunar ertelemek gibi bir yol varsa bunda yardımcı olur. kendi ailemle de konuşabilirim ama bunu mantıklı bulmuyorum onu aileme şikayet etmek aralarını bozmaktan başka sonuç doğurmaz. herşeyin hayırlısı olsun bu saatten sonra.

Bir haftanın birikmiş ve patlamak üzere olan kızgınlığından bahsediyorum. Konuşmak ve içimi boşaltmanın sonuçlarının çok kötü olacağını biliyorum.

Kendi kendime ne yapayım???

Aşırı yağlı ve karbonhidratlı besin tüketmenin saç derisine ve saç kılına etkileri nelerdir ?

yaş 28 oldu hala bir sevgilim olmadı. bütün çabalarım hep boş kalıyor. anlamadım gitti. siz insanlar nereden ve nasıl sevgili buluyorsunuz?

Babam sandığım kadar iyi bir adam değilmiş lan. öncelikle babamın 2002 yılında ben 17 yaşımdayken öldüğünü belirteyim. bense gerçekleri bir yıl kadar önce öğrendim.

Mesela anneme hiç vurmamasıyla övündüğüm babamın hem annemi hem de iki ablamı zamanında çok dövdüğünü öğrendim. büyük ablam kaçarak evlenmişti ben küçüktüm. meğer babamın baskısından kaçmış. küçük ablam 18 yaşında evlendi. o da aynı şekilde kurtulmak için evlenmiş. ve onu kız çocuğu okumaz diyerek okutmamış. ki bu adam bazen her lafı okumama bağladığı için arada küfür ettiğim bi adam. bana attığı sağlam bir dayaktan sonra hiç istemediğim, hatta dayağı hakettiğimi düşünüp anneme gülerek anlattığım halde bana cep telefonu almış bi adam. küçükken de ufaktan ufaktan duyardım da sallamzdım. galiba erkek olduğum için esaslı bir evlat ayrımının ayırılanı olmuşum.

kafam epey karışık ne düşünsem bilemiyorum.

8 ay önceki sevgilime mesaj gönderdim.Çok güzel bir yerdeyken ayrılmıştık.Ben ayrıldım daha doğrusu bir sebepten dolayı.


İlk mesajım şu idi '?'
Sonra bişeler konuştuk
Ben: 'seni çok özledim' falan dedim
O: Nasıl inanabilirim sana artık.... Samimi misin söylediklerinde ?....
....
Sizce ne olur la ? ne önerirsiniz ?

Bunun Doktor tarafından yapılanı kaç çeşide ayrılıyor? bleaching denen olay diş beyazlatma mı oluyor? birden fazla çeşidi varsa hangi tür zararsız biliyor musunuz?

öncelikle almanyaya ya da düzgün almanca konuşulan herhangi bir avrupa ülkesine kısmetse. sonra dönüş yolunda da param kalırsa diğer avrupa ülkelerine uğramak istiyorum. yalnız tereddütlerim var. almancayı bir senedir görüyorum, b1+ seviyesine şöyle böyle geldim ama tahmin edeceğiniz üzere dinleme ve konuşmada nerdeyse sıfırım. yetmediği yerde ingilizce konuşursun demeyin o da sıkıntılı. interraile filan gidenlerin çoğu üniversitedeki ingilizce hazırlıktan sonra gittiği için şanslılar tabi. ben bırak hazırlığı 3 5 senedir ingilizceyle alakam yok. dizi mizi de izlemiyorum.
sorun ve sorum şu, oraya gidip göt gibi kalmayayım? yanımda ingilizcesi iyi arkadaşım olursa -ki büyük ihtimal olucak- ben iyice pratik yapamıcam. benim almanca çat pat anlatmaya çalıştığımı adam 'ye orrayt' filan deyip iki saniyede halledicek. neyse uzattım. önerileriniz neler ağalar?

adları bir türlü hatırlanamayan filmlerden biri bu da. babam bahsetti, "zamanında böyle boktan bir film izlemiştim, çok küçüktüm. nasıl sapıkça bir şeyse bir türlü aklımdan çıkmadı." dedi. filmde siyah bir araba mevcutmuş. bu arabanın sürücüsü ruh hastasıymış, türlü gaddarlıkla buna denk gelen diğer araç sürücülerini öldürüyormuş. babamın 61'li olduğunu hesaba katıyorum, filmi de çocukluğumda izledim dedi.. muhtemelen 70'lerin sonunda, taş çatlasın 80'lerin başında çekilmiş bir film. ne bunun adı, bilen var mı?

Selam Gençlikk,

Yaklaşık 8 ay öncesiydi aşık olmuştuk tabi.Geceydi sanırsam,
onunla mesajlaşırken aynı zamanda gömleklerimi ütülüyordum.Bir anda dalgınlığıma gelmiş olsa gerek ütüyü koluma değdirdim.Orası 2 ay acıdı falan.Üzeri de iltihaplandı falan garip birşey oldu.Bu yara izi 3 aya falan geçer dediler.Fakat 8 ay oldu geçmedi Yanık izi hala kolumda.Yanık izine ne zaman baksam o kızı hatırlıyorum.Bu yara izi geçmeyecek gibi duruyor, yani bu durumda ben ne zaman yara izine baksam ömür boyu o kızı hatırlamak zorunda mı kalıcam ?

Not: Yine o zamanlar o kızı düşünürken ütü kazası gibi araba çarpma(çok hafif), evimin duman altı olması(yemeği ısıtırken kömür olmuştu ev de dumanaltı).Bunların hepsi 1 hafta içinde olmuştu.Hayatım boyunca böyle hatalar yapmayan adamdım ben lan :(

merhabalar. hayatımın büyük bölümünü istanbulda geçirdim ve görülesi birçok müzeyi gördüm. fakat uzun yıllardır da izmirde yaşıyorum. önümüzdeki hafta tekrar istanbula gidip şöyle müzeleri bi tekrar elden geçireyim diyorum. fakat malum müzelerdeki eserlerle ilgili bilgiler çok yetersiz.

örneğin istanbul arkeoloji müzesiyle ilgili hepsi olmasa da önemli eserlerin nereden çıktığı, müzeye nasıl getirildiği, kimin adına ya da kim tarafından ne zaman yapıldığı ya da herhangi bir konuyla ilgili ilginç anekdotlar içeren bir rehber var mı? belli başlı şeyleri, mesela iskender lahdini, ders verecek düzeyde biliyorum. fakat kıyıda köşede kalmışları da bilmek istiyorum.

detaylı bir müze rehberi ya da özel olarak belli müzelere ait rehberler var mı? dijital ortamda olsa mesela çok iyi olur bence.

babalar selamlar önce.

ben çok kafayı takmış durumdayım. geçen hafta bi kızla tanıştım. sonra konuşmaya başladık falan filan. 1 hafta boyunca sürekli konuştuk bununla, baya da iyi aramız. bu cuma da görüşecektik tekrar güzel güzel planlar falan filan. ta ki 3 gün öncesine kadar.

en sonra telefonda konuştuk 2-3 saat bununla, kapattık sonra işte olan oldu. bu hanım kızımı telefonunu kapatış o kapatış. hiç haber falan verme yok. kendisine ulaşamıyorum, hiçbir şey de olmadı yani. neden böyle bir şey yapıyor olabilir dersiniz. hayır yeni tanışmışım zaten çok da önemi yok naparsa yapsın da, bi insan neden hiçbir şey söylemeden telefonunu kapatır. çalındı kayboldu falan desem ulaşma şansı var bana başka yollardan. konuşmak istemiyor desem durup dururken neden, hadi onu da anlarım ama insan söyler böyle böyle telefonunu kapatmaz dimi.

protect bi twitter adresi var, takip ettim ama kabul etmemiş. henüz ama bu 3 gün içersinde twit atmış, attığı twit sayısından anladım, artmış. kafayı takmış durumdayım.

Ne yapıyım bu hatundan umudu keseyim mi, bekleyeyim mi biraz daha. anlam veremiyorum şu hatunlara yahu! ne yapardınız siz?

Japoncami ogrensem diyorum..lakin ucuz bir kurs bulmam lazim once..birde deneyenlerden tavsiye alayim..zormudur?sıkıcımıdır..gorusleriniz nelerdir?

Merhaba.

Askerde olan uzaktan bir tanıdık var. Bu tanıdığa kız arkadaşı her ay 200 tl para yollamış. Erkek kıza yollasa neyse kız erkeğe yollamış.Helal olsun dedim saygı duydum.Hem yolunu bekliyor yetmiyor bir de para yolluyor.

Tip mühim değil böle insanlar olsun canımı yesin. Önemli olan maddiyat değilde maddiyatı düşünen maneviyet!



Böle biride bizi bulsa sevse yaramızı sarsa ya.

Böle insanlar siz yok denecek kadar azmı bizemi denk gelmiyor yoksa hakmı edemedik ?
Saygılar.